جشن تولد

جشن تولد (The Birthday Party) اولین نمایشنامه ی  بلند هارولد پینتر است. موضوع نمایشنامه جشن تولد در مورد پارانویا (غریزه یا فرایندی از فکر است که تحت تأثیر اضطراب یا ترس به حالتی غیرمنطقی و وهم آلود در می‌آید)، ناتوانی در برقراری ارتباط، شکست در جستجوی هویت و حقیت می باشد.

محتوای اصلی این نمایشنامه ی ابسرد، تاکید و تمرکز آن بر روی سرگردانی و آشفتگی است، که خواننده با شروع به خواندن متن، از طریق شخصیت های داستان به این عناصر پی می برد. شخصیت های نمایشنامه به دلیل اینکه قادر نیستند خود را به دیگری بفهمانند، هیچ توانی در دفاع از خودشان ندارند و از این رو در برقراری ارتباط با یکدیگر دچار مشکل جدی هستند.

"مگ" یکی از کارکترهای اصلی جشن تولد، مدام سوال های تکراری می پرسد. این تکرار پرسش ها اشاره به بی معنا بودن کلمات در شخصیت های نمایشنامه دارد.

خواننده ممکن است برای اولین بار که این نمایشنامه را بخواند، شوکه شود. چون معنای آن در درون کلمات و محتوا نهفته است. ما فقط دو روز از زندگی این چند شخصیت را داریم. نه از تاریخ آن ها اطلاعاتی به ما داده می شود و نه از آینده ی آن ها.

حتی زمانی که برای اولین بار نمایشنامه جشن تولد به صحنه ی تئاتر رفت، یکی از بینندگان مستقیما به پینتر ایمیل زد و از وی شکوه کرد که وقتش را هدر داده است. درست پس از سی سال معنای نمایشنامه برای همگان آشکار می شود، جنبه ی ی این نمایشنامه همه را به هیجان می آورد.

متن ایمیل این بانو به هارولد پینتر بدون ترجمه و با زبان اصلی:

Dear sir, I would be obliged if you would kindly explain to me the meaning of your paly The Birthday Party. These are the points which I don’t understand:

1. Who are the two men?
2. Where did Stanley come from?
3. Were they all supposed to be normal?

و جوابی که پینتر به او داد همه را شوکه می کند:

Dear Madam, I would be would kindly explain to me the meaning of your letter. These are the points which I don’t understand:

1. Who are you?
2. Where did you come from?
3. Are you supposed to be normal? You will appreciate that without the answers  to these questions I cannot fully understand your letter.

شاید بدبینانه ترین جنبه جشن تولد این است که تنها جایگزینی که پینتر برای آشفتگی و سرگردانی ارائه می دهد، یک زندگی همراه با بی تفاوتی، بی خیالی و داشتن رضایت از وضعیت موجود است. همه گناهی دارند که به خاطرش احساس ندامت می کنند، اما هیچ کس نمی خواهد با گناهانش رو به رو شود.

مسیر اصلی که مضامین این نمایشنامه در آن ظاهر می شود، از طریق ابهامات زندگی و گذشته افراد است، که هیچ کس جزییات آن را نمیداند. تنها حقیقت موجود در جشن تولد این است که هیچ حقیقتی وجود ندارد، تنها چیزی که هست آشفتگی و  سرگردانی است که اگر بخواهیم می توانیم نظمی را در میان آن ایجاد کنیم.

کسانی که به جنبه ی روانشناسی آن علاقه دارند می توانند به این سایت مراجعه کنند:

https://www.virascience.com/article/7029/